Dásamlegt ljóð um haustið.
Hljóðnar nú haustblær húsið við rótt.
Dvelur við dyrnar drungaleg nótt.
Fljúga þá fuglar flestir sinn veg,
kvakandi kvíðnir kvöldljóðin treg.
Svífur burt sumar sólar í lönd,
kveður létt kossi klettótta strönd,
ljósu frá landi leysir sitt band,
byltist þung bára bláan við sand.
Breiðir svo húmið hljóðlátan væng,
milt eins og móðir mjúkri hjá sæng.
Fjúka um foldu fölnandi blóm,
hlýða á haustsins helkaldan dóm.
5 ummæli:
Mjög fallegt ljóð um haustið eða ellina og dauðann ef það er lesið svoleiðis.
En hver orti?
Ingveldur
Já hver orti og líka myndin er líka mögnuð.
kv. Halla
Hmmm....ég söng þetta lag þegar ég var í kvennakórnum í Keflavík og það er ekkert nafn á nótunum. Kannski veit Gurrý hver samdi..ég þarf að komast af því.
Já myndin er æði. Fann hana á Google. Gekk ekki vel með sjónvarpið Halla?
Jú jú sjónvarpið virkar alveg eins og sjónvörp eiga að gera. Með litmynd og alles. Meiri kröfur eru nú ekki gerðar til slíkra tækja á mínu heimili:-)
kv. Halla
Sigríður I. Þorgeirsdóttir orti þetta ljóð. Kveðja, Margrét Harpa
Skrifa ummæli